Even wennen...
5 november 2009, Malawi Malawi , Chitipa
Lieve mensen,
Daar is ie dan: ons eerste verslag. We zitten nu in een internetcafé in Chitipa. Zwaar gestresst zitten we onze mail te checken en mailtjes te beantwoorden (internet is nogal duur en we hebben niet veel tijd omdat we de rory moeten halen die ons terug zal brengen naar chisenga).
Na een lange en vermoeiende vliegreis van 17,25uur kwamen we aan in Lilongwe, Malawi. Onze eerste indruk was: wauw! De natuur in Malawi is zo wijds en mooi. Daarnaast zagen we het wezenlijke verschil tussen een Afrikaans vliegveld en een Europees vliegveld.
We werden opgewacht door McDonald en met de taxi naar zijn huis gebracht. Onderweg werden we van alle kanten aangestaard en overal om ons heen hoorden we: azungu azungu! (blanken)Het werd al gauw duidelijk dat in area 46 (waar McDonald en zijn familie woont) geen blanken waren. Ook de huisjes of beter gezegd hutjes zijn ontzettend primitief.
We waren helemaal uitgeput van de reis en van de hitte, dus gingen we al vroeg slapen (om 08:00uur), wat overigens een redelijk normale tijd is voor de mensen in Malawi. We sliepen als roosjes.
De volgende dag werden we al vroeg wakker, iedereen was al in de weer, druk aan het schoonmaken, eten bereiden ed. We gingen naar de markt. Het was er ongelooflijk druk! Overal kraampjes, mensen en bergen vis. De vis lag gewoon op tafels en er zaten miljoenen vliegen op. Dat moet je in Europa niet proberen te verkopen, maar dit is Malawi en niemand die zich druk maakt over hygiene.
De volgende avond werden we geconfronteerd met kakkerlakken die zich in en onder het bed bevonden. Gillen! We besloten uiteindelijk maar om met het licht aan te gaan slapen, maar nog steeds was het heel moeilijk om in slaap te vallen, want we hoorden overal om ons heen gekrabbel en geknabbel..
De dagen die volgden waren heel fijn, maar ook vermoeiend. We moeten echt wennen aan de warmte en de nieuwe leefstijl. We hebben met de kinderen uit de buurt gespeeld, wat van de Afrikaanse dansen kunnen proeven, met water op ons hoofd gelopen, de omgeving verkend, naar het centrum geweest met een stampvolle minibus en vooral ook veel gerust.
Zaterdag zijn we met Yesaya aan onze reis naar Chisenga begonnen. Deze duurde langer dan verwacht.
En om jullie nieuwsgierigheid te prikkelen stoppen we nu en schrijven we de volgende keer verder! Wink
veel liefs van Emma en Britta (Britta is niet uit te spreken door de mensen hier, nog suggesties voor een andere naam?)