Reisverslag 1
1. De reis en twee weken
In de bus van buurvrouw Joke vertrokken we naar station Dieren (waar we door de hele klas van Loena werden uitgezwaaid), via Arnhem (waar Peter, Puck en Annemiek ons uitzwaaiden en een zak pepernoten meegaven) met de ICE naar Frankfurt. Daar namen we het vliegtuig naar Malawi, waar we via Ethiopië en Congo de volgende middag in de warmte van Lilongwe uitstapten. Twee dagen later vertrokken we met een pick-up naar het noorden. Twee personen voor in, twee achterin, bagage vastgebonden aan een touw en twee gevulde jerrycans met benzine (i.v.m. het nijpende benzine tekort dat Malawi al heel lang teistert) reden we het Afrikaanse land in.
2. De eerste contacten voor de projecten
De eerste dag na aankomst gaan we samen met Edward, een vrijwilliger van Orphans Hope Care naar het dorp Chisenga, daarna maken we kennis met de Headmaster van de Primary School, en later met de Headmaster en Deputy van de Secondary School. De ontvangsten zijn allemaal vriendelijk, beleefd, doen soms wat formeel aan (bij het handen schudden, waarbij je je andere hand gebruikt om je schuddende onderarm te ondersteunen, wordt er soms voor je gebogen en geknield en het voelt alsof je deel uitmaakt van een koninklijk gezelschap), maar zijn oprecht en hartverwarmend.
3. Schooluniformen
Voor de schooluniformen hebben we na een week een lijst met 160 kinderen samengesteld, samen met het hoofd van de school en een leerkracht. Met de kleermaker spreken we af dat wij samen met de lerares naar Chitipa gaan, een iets groter dorp hier in de omgeving op 42 km afstand om de stof voor de uniformen op rol te kopen, dit is goedkoper. De kleermaker zal met één andere kleermaker de uniformen gaan maken. Het streven is om de uniformen af te krijgen bij de start van de nieuwe term in het schooljaar. Op zaterdag gaan we met Grace, de lerares van de school naar Chitipa, de ‘grote stad’ hier in de buurt, in de Lonley Planet beschreven als de ‘most remoted town’ of Malawi. Ook al is Chitipa maar 42 km hiervandaan, het duurt een tijd voordat je er bent. We rijden in een half kapotte minibus volgepakt met mensen over een zeer slechte weg.
4. Familieleven
Na twee weken Chisenga leren we steeds beter op kooltjes koken, wennen we aan de wandeling naar het dorp, lopen we net als iedereen zo’n 8 km naar een plaatselijke markt, gaan we rond 20.00 naar bed en beginnen we steeds meer mensen te kennen. Loena (Roony) en Rosa (Losa) hadden vooral de eerste dagen veel aanloop van hordes kinderen, ze doen handspelletjes, springtouwen of spelen voetbal. Na de eerste dagen wordt de aanloop wat minder en dat vinden Loena en Rosa ook wel best. Helaas konden ze nog niet naar school de eerste weken, er wordt dus thuis huiswerk gemaakt. Er blijft vaak nog wel veel tijd over, internet en computer gebruik lukt niet tot zeer moeizaam, boeken zijn snel uit en worden herlezen, er zijn regelmatig uren dat Loena en Rosa zich vervelen en op dat soort momenten mist voor Loena haar vrienden en vriendinnen.
5. Fietsambulances
In Nederland hebben we in november al een fietsambulance besteld (vanuit de gift van Professionals in NAH), net voor vertrek bieden ook Peter en Annemiek aan een fietsambulance te willen sponsoren. Eén fietsambulance zal in het dorpje Nachoma komt te staan, voor de andere zijn we in onderhandeling voor een goede plek.